Hoewel deze groente relatief nieuw is bij ons, wordt het gewas al eeuwenlang verbouwd in Italië. Het wordt ook wel roodlof genoemd, soms zelfs onterecht rode sla, en behoort tot dezelfde plantensoort als witlof. We onderscheiden 2 types, namelijk de echte radicchio rosso, die als sla lijkt te groeien uit samengestelde bladeren die dicht op elkaar zitten, en het roodlof – een kruising met radicchio en witlof. Radicchio rosso bezit intens witte nerven en donkerrode bladeren. Ze worden als kleine kropjes geoogst en worden het vaakst verwerkt in salades. De groene schutbladeren, die om het kleine kropje zitten, zijn zeer bitter en worden daarom beter niet gegeten. Het hart van de plant uiteraard wel. Roodlof, dat net zoals witlof in het donker wordt gekweekt, is iets milder van smaak vanwege het gebrek aan zonlicht. De teelt komt in Italië voornamelijk voor in de streek rond Veneto, tussen Venetië en Verona. Je kunt, afhankelijk van de variëteit, zaaien in het vroege voorjaar en datzelfde jaar nog oogsten. Of je zaait in september en oktober om het jaar nadien vroeg te kunnen oogsten. Radicchio rosso schiet snel op tijdens de zomermaanden. Houd daar rekening mee in je teeltplan.

Anderen lezen ook:  Tuinieren op strobalen